Yazar Rumuzu: minigezgin 1234
Eser Sıra Numarası: 120220eser06
SONUN BAŞLANGICI
“ Çaresizlik “ kelimesi
ruhumuzu esir almış , duygularımızı ve hayallerimizi kilitlemiş bir hapis
odasına. Gardiyanlar var belli belirsiz, bizi savunmasız kılıyorlar. Meçhul bir
yoldayken adımlarımızı daha da korkaklığa alıştırıyoruz. Aldığımız her soluk
yaşamın zorluğunu mühürlüyor beynimize , ya da yaşamayı burnumuzdan mı
getiriyor demeli ? Bizler hedef
belirleriz ve o ufka açılmak için daha da sert yüzlerle , belirsiz ve sahte
kimliklerle savaşmak zorunda kalırız.Hayali noktalar olur her yolun sonunda ,
son ne de olsa. Öyle bir çağ ki bu , nedense atlatamıyoruz , kimselere
anlatamıyoruz , anlaşılamıyoruz. Yarış atları gibi koşuşturuyoruz. Sonuç ; sırtımızda kalan ter damlaları. Biliyorum
olumsuz geliyor bu düşünceler. Ama hep bir şeyler öğreniyoruz.Yarın 10 katı ,
ertesi gün 100 katı , iki gün sonra 1000 katı. Bilgiler adeta matematiğe
dönüşüyor. Düşünceler kendini felsefeye bırakıyor , bizse kendimizi boşluklara…
Lise dönemi bizi neye mi
hazırlıyor ? Tam kelimesiyle körelmeye. Çalışıp da başaramama inancı , yenilip
de bir umut ışığı için beklememeyi, lal
bir sözlüğü , kör bir insanın okumasını anlamsızlaştıran bütün kalıplaşmış
insan cümlelerini , bizim iliklerimize kadar girmesine izin veriyoruz.. Biz
hayata değil , skor tablosundaki puanlar için , kendimizi , örümcek ağı tadında
mağaralara hapsedilmek üzere hazırlatıyoruz. Biz kimliklerimizi hırslarımızla
kazanmaya zorlanıyoruz. Oysa ki , bizim nüfus cüzdanımız doğduğumuzda
çıkarılıyordu , şimdi ise üniversite sonrasında. Kaçak kimlik!
